پس از 15 روز و با کاوش در عمق 2 متری تختجمشید خاطرات جدیدی را رو کرد عملیات کاوشهای باستانشناسی که طی 15 روز گذشته و در عمق 2متری از سطح زمین صورت گرفت، منجر به شناسایی 5 مرحله سکونتگاهی در شهر باستانی و تاریخی پارسه (تخت جمشید) شد.
به گفته باستانشناسان، حالا افق تازهای برای شناسایی ساختارهای معماری این شهر گشوده شده است. علیرضا عسگری، سرپرست ایرانی گروه باستانشناسی ایران و ایتالیا درباره کاوش در شهر هخامنشی پارسه به میراث خبر گفت:« پس از 5 سال مطالعات میدانی با استفاده از دستگاههای مغناطیسسنجی تلاش شد تا با بررسیهای ژئوفیزیک پلانهای معماری شهر پارسه مستندنگاری شود و اکنون با کاوشهای باستانشناسی، دورههای تاریخگذاری شهر پارسه و ساختارهای معماری شهر در محدوده حریم درجه یک تخت جمشید به فاصله 8 کیلومتری شهر مرودشت شناسایی و معرفی میشود.» وی در ادامه گفت:« تاکنون 5 مرحله سکونتگاهی در این شهر باستانی و در نزدیکی تخت جمشید کشف شده و هدف هیات کاوش شناسایی معماری این شهر باستانی است.»
تاکنون 300 شیء پس از انجام مراحل مختلف کاوش و 25 شیء موزهای در شهر باستانی پارسه کشف شده که مجموعه این مکشوفات در عملیات حفاری از ابزارهای جنگی، زیورآلات، قطعاتی از مجسمهها، ظروف سفالی و لاجوردی است.
نخستین کاوشهای علمی و باستانشناسی در تخت جمشید از سوی ارنست هرتسفلد آلمانی، حدود 77 سال پیش صورت گرفت و پس از وی اریک اشمیت از دانشگاه شرقشناسی شیکاگو، دومین فصل کاوشهای باستانشناسی را ازسرگرفتند و کاوشهای گستردهای در حوزه پارسه به انجام رساندند.
با کاوشهای صورت گرفته در شهر پارسه که وسعتش به حدود صدها هکتار میرسد بزودی اطلاعات کامل و جامعی درباره نظام طبقاتی مختلف جامعه و نوع زندگی در دوره هخامنشی و روند تحولات استقراری در این شهر و پس از دوره هخامنشی به دست خواهد آمد.
از آنجایی که منطقه گستردهای از شهر پارسه متعلق به کشاورزان بومی منطقه مرودشت است و زمینهای واقع در حوزه شخم و زیرکشت محصولات کشاورزی میرود، آثار سطحی و حتی مقداری از آثار سطوح پایینتر از بین رفته است. 2 تیم باستانشناسی ایران و ایتالیا به سرپرستی علیرضا عسگری چاوردی و پییر فرانچسکو کالیری فعالیت میکنند |